صداي كيست چـنين دلـپـذيـر مي‌آيد؟            كـدام چـشمه به اين گـرمسير مي‌آيد؟
صداي كيست كه اين گونه روشن و گيراست؟            كه بود و كيست كه از اين مسير مي‌آيد؟

چه گفته است مگر جبرييل با احـمد؟            صـداي كـاتـب و كـلـك دبـيـر مي‌آيـد
خبر به روشني روز در فضا پـيچـيد            خـبـر دهـيـد:‌ كـسـي دستـگـيـر مي‌آيـد
كسي بزرگ‌تر از آسمان و هر چه در اوست            به دست‌گـيـري طفـل صغـيـر مي‌آيـد
عـلي به جاي محـمد به انتخـاب خـدا            خـبـر دهيد: بـشيـري به نـذيـر مي‌آيد
كسي به سختي سوهان، به سختي صخره            كـسي به نـرمـي مـوج حـريـر مي‌آيد
كسي كه مثل كسي نيست، مثل او تنهاست            كسي شبيه خـودش، بـي‌نـظـيـر مي‌آيد
خبر دهيد كه: دريا به چشمه خواهد ريخت            خـبـر دهـيد به يـاران: غـديـر مي‌آيـد
به سالكان طريـق شرافت و شمـشيـر            خـبـر دهـيـد كـه از راه، پـيـر مي‌آيـد
خبر دهيد به ياران:‌ دوباره از بيـشـه            صداي زنـده يك شـرزه شـيـر مي‌آيـد
خم غدير به دوش از كرانه‌ها، مردي            بـه آبـيــاري خــاك كــويــر مــي‌آيــد
كسي دوبـاره به پـاي يـتـيـم مي‌سوزد            كـسـي دوبـاره ســراغ فـقـيـر مـي‌آيـد
كسي حماسه‌تر از اين حماسه‌هاي سبك            كسي كه مرگ به چشمش حقير مي‌آيد
غدير آمد و من خـواب ديـده‌ام ديشب            كسي سـراغ من گـوشـه گـيـر مي‌آيـد
كسي به كلبۀ شاعر، به كـلبۀ درويش            بـه ديـده بـوسـي عـيـد غـديـر مـي‌آيـد
شبيه چشمه كسي جاري و تپـنده، كسي            شـبـيـه آيـنـه روشـن ضـمـيـر مي‌آيـد
علي هميشه بزرگ است در تمام فصول            امـيـر عـشـق هـمـيـشـه امـيـر مـي‌آيـد
به سربلندي او هر كه معـترف نشود            به هر كجا كه رود سر به زير مي‌آيد
شـبــيــه آيـۀ قــرآن نـمـي‌تــوان آورد            كجـا شبـيـه به اين مـرد، گير مي‌آيد؟
مگـر نـديـده‌اي آن اتـفـاق روشـن را؟            به اين محـلـه خـبـرها چه دير مي‌آيد!
بيا كه منـكـر مولا اگر چه آزاد است            به عـرصه گـاه قـيـامت اسـيـر مي‌آيد
بيا كه منكر مولا اگر چه پخـته، ولي            هـنـوز از دهـنـش بـوي شـيـر مي‌آيـد
علي هميشه بزرگ است در تمام فصول            امـيـر عـشق هـمـيـشه امـيـر مي‌آيد...